skrypt psychologiczny

Każdy człowiek posiada psychologiczny skrypt i żyje w kulturze o określonym skrypcie.

Prawie wszystkie ludzkie działania są inspirowane i programowane zgodnie ze scenariuszem sięgającym okresu wczesnego dzieciństwa. Poczucie niezależności jest więc prawie zawsze złudzeniem – iluzją będącą przekleństwem gatunku ludzkiego. Pozostawia wiedzę, mądrość, uczciwość, twórczość i intymność nielicznym uprzywilejowanym. Znacznie częściej człowiek pozostaje jedynie obiektem manipulacji. Trzeba go przyciągać, przekonywać, „kupować”, zmuszać do grania ról wzmacniających pozycje protagonistów i realizację skryptu. Realizacja takiej roli pochłania tak wiele energii, że niestarcza już sił na funkcjonowanie w realnym świecie i wykorzystywanie własnych możliwości (Eric Berne).

Skrypt indywidualny opiera się zawsze na trzech pytaniach dotyczących tożsamości i przeznaczenia:

- kim jestem

- co robię na tej ziemi

- kim są moim zdaniem inni

Na początku skrypt przekazywany jest niewerbalnie. Niemowlęta poprzez odbiór akceptacji i uwagi otoczenia lub jej braku, zbierają informacje na temat siebie samych i własnej wartości. Pierwsze odczucia dziecka wobec samego siebie pozostają najpotężniejszą silą w jego drodze życiowej. Decydują o pozycji psychologicznej , którą przejmie i rolach, które będzie grało. W toku pierwszych lat życia dzieci zaczynają rozumieć przekazy skryptowe podawane przez rodziców za pomocą słów. Przekazy te stanowią rodzaj instrukcji, którym dziecko jej zazwyczaj posłuszne.

Przekazy należące do skryptu dotyczą wielu dziedzin życia.   

Jest wiele prawdy w powiedzeniu: „nie jest ważne co się mówi, lecz jak się to mówi”. Zdarza się, że rodzice modelują skrypt swoich dzieci mówiąc coś, przy czym niewerbalnie wyrażają coś innego. Niezależnie od zdań wygaszanych przez rodziców dzieci reagują na oba przekazy.

Jakkolwiek wszystkie przekazy rodzicielskie są w rożnym stopniu konstruktywne, destruktywne lub nieproduktywne, niektórzy rodzice wskutek własnych patologicznych cech wysyłają swoim dzieciom przekazy w pełni destruktywne. Mogą one potem zostać na długo zakotwiczone w osobowości, na wzór elektrody, która zaktywizowana zmusza osobę do poddania się wpojonym treściom..

W miarę otrzymywania przekazów, dziecko przyjmuje postawy psychologiczne  i tworzy role niezbędne do rozwinięcia skryptowej akcji. Gdy tylko role zostaną określone, jest gotowe do wyboru osób i manipulowania nimi tak, by dołączyły do scenariusza (protagonistów).

Ludzie wchodzą w różnego rodzaju związki ze względu na dopełniające się przekonania skryptowe.  

W codziennym życiu odgrywamy role i nakładamy różnego rodzaju maski. Jeśli wówczas uświadomimy sobie własne gry, ułatwi to rezygnację z nich i odrzucenie ich w imię własnego autentyzmu i spontaniczności.

Osoby świadome umieją same określać własny życiowy plan i przeredagować swoją historią zgodnie z rzeczywistymi cechami osobowościowymi. Potrafią uświadomić sobie swoje możliwości i odrzucić to, co zmusza je do życia w ściśle określonych ramach, Nie jest to łatwe, w gruncie rzeczy wymaga pracy i bywa bolesne.  

https://zrozumiecemocje.com.pl/